::: ملالی عوض نشد :::

سالی گذشت بر من و حالی عوض نشد

گرچه قفس عوض شده بالی عوض نشد

از ابتدا جواب درستی نداشتم

از ابتدا وگرنه سوالی عوض نشد

::: هرکس که روی نیزه سرش سربلند شد :::

به نام دوست

گلدسته با ترنم تکبیر زنده است

آیینه با تلٵلؤ تصویر زنده است

دستی که دستگیر زمین خورده ها شود

حتی میان حلقه ی زنجیر زنده است

::: محو لبخند تو ام :::

به نام دوست

به مناسبت "..."

مثل دانشمند مظلوم و غریب هسته ای

محو لبخند توام با چشم خیس و خسته ای

کوه بر دوشم کشیدم تا تو شیرینم شوی

گرچه مثل "فردو" درها را به رویم بسته ای

::: از توبه توبه کردیم :::

ماه رمضان رفت... 
از ابرها بپرسید احوال ماه ما را

در آینه بجویید تصویر آه ما را

یک ماه با نگاهش شب تا سحر نشستیم

رفت و به خون نشانده حالا نگاه ما را

::: عشق است راهی که من و تو برگزیدیم :::

به نام دوست

چشم تو باشد، ماه باشد یا نباشد

باشی...جهان دلخواه باشد یا نباشد

لبخند روی صورتت وقتی شکفته ست

فصل گلی در راه باشد یا نباشد

::: عجب بهانه ی خوبی به شاعران دادند :::

به چشم های تو عنوان آسمان دادند

عجب بهانه ی خوبی به شاعران دادند

شب است روز خلایق که در طلوع ازل

مسیر موی سیاه تو را نشان دادند

::: تحویل سال به افق چشم های تو :::

به نام دوست

قلبی که با نگاه تو تحویل می شود

آخر به دل بخواه تو تبدیل می شود

آرام می شود تب دل های بی قرار

تا سرد و گرم چشم تو تعدیل می شود

::: گیرم که لب به درددلی باز شد :::

به نام دوست

در سینه ام غمی ست که گفتن نمی توان
چون بغض غنچه ای که شکفتن نمی توان

سر می رود تلاطم خم نیز عاقبت
این راز را همیشه نهفتن نمی توان

::: یازده ماه زمین منتظر این لحظه ست :::

به نام دوست

پنجره پنجره یک شهر، هواخواهانت-
روز و شب منتظر سرزدن چشمانت

وسط حوض، تو در جلوه و تا وقت سحر
ابر و باد و من و خورشید و فلک حیرانت

::: تقصیر شما نیست که تصویر شما نیست :::

به نام دوست

شرمنده اگر درخورتان شعر ندارم
شرمنده که آلوده ام و تیره و تارم

با دست تهی سوی شما آمدم آری!
افتاده به دربار کریمان سر و کارم